Jan Rajchel

Pełniący obowiązki Prezesa Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych

Pilot wojskowy, generał Wojska Polskiego, profesor Uniwersytetu w Siedlcach, społeczny doradca Ministra Obrony Narodowej. Urodzony w Sanoku w 1964 r. Absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej oraz Akademii Obrony Narodowej na kierunku wojsk lotniczych. Doktorat obronił w Akademii Obrony Narodowej w 1998 r. W 2013 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk społecznych na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Przez trzy kadencje pełnił funkcję Komendanta i Rektora Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. Ukończył również studia podyplomowe dot. zarządzania lotnictwem. Swoją bogatą wiedzą i ogromnym doświadczeniem dzielił się również jako ekspert w projektach rozwojowych i inwestycyjnych, zarówno dla sektora lotniczego, jak i kosmicznego. Aktualnie jest profesorem Uniwersytetu w Siedlcach, zatrudniony w Instytucie Nauk o Bezpieczeństwie. Z racji wykształcenia jego głównym obszarem zainteresowań są Siły Powietrzne RP. Od ponad 20-lat zajmuje się praktyczną tematyką zarządzania bezpieczeństwem  w aspekcie cywilnym i wojskowym. Jego ogromne doświadczenie i wiedza wyniesiona z wieloletniej służby w strukturach wojskowych przekłada się na umiejętności skutecznego zarządzanie kryzysowego w instytucjach bezpieczeństwa oraz porządku publicznego. 

Swoją przygodę z lotnictwem rozpoczął w 1980 r. w Aeroklubie Rzeszowskim. Po ukończeniu Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej, służył m.in. jednostkach 4 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, w Malborku, Debrznie i Goleniowie. Był dowódcą 23 Bazy Lotniczej w Mińsku Mazowieckim. Posiada najwyższe uprawnienia lotnicze w tym instruktorskie we wszystkich warunkach atmosferycznych oraz „Mistrzowską” klasę pilota. Nalot na wojskowych samolotach odrzutowych  – 2000 godzin.  Ma również cywilną licencję pilota (PPL). Sformował i był pierwszym dowódcą eskadry pierwszej kolejności użycia w SP RP. Po wejściu Polski do NATO, jako jeden z pierwszych polskich pilotów pełni dyżury bojowe w natowskim systemie obrony powietrznej. Był odpowiedzialny i brał czynny udział w sprawnym sformowaniu pierwszego kontyngentu lotniczego przeznaczonego do realizacji natowskiej misji AIR Policing w krajach nadbałtyckich „Polski Kontyngent Wojskowy ORLIK”, którego zadaniem było strzeżenie bezpieczeństwa granic powietrznych NATO.

Członek Rady Naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych w Warszawie. Uczestnik prac sejmowych nad tzw. dużą nowelizacją Ustawy  Prawo o szkolnictwie wyższym (2011) oraz Ustawy o powstaniu Akademii Lotniczej w Dęblinie. Autor i współautor kilkudziesięciu monografii, opracowań zbiorowych (ponad 50) oraz ponad setki artykułów naukowych z zakresu nauk o bezpieczeństwie i obronności. Organizator lub współorganizator ponad 40 międzynarodowych i krajowych konferencji oraz sympozjów naukowych. Uczestnik prac badawczych na rzecz bezpieczeństwa i obronności państwa. 

Wielokrotnie odznaczany za zasługi dla kraju i jego obronności m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Lotniczym Krzyżem Zasługi, odznaką Zasłużony Żołnierz RP oraz tytułem honorowym Zasłużony Pilot Wojskowy. Ponadto wyróżniony medalami Militio Pro Christo oraz Medalem ks. Jerzego Popiełuszki, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Został również uhonorowany prestiżową cywilna nagrodą lotniczą „ Błękitne Skrzydła” za opracowanie i wdrożenie nowego systemu szkolenia lotniczego w WSOSP.
Szczęśliwy mąż, ojciec trójki dzieci i dziadek. Pasjonat narciarstwa i aktywnego spędzania czasu wolnego.